پرسش :

پدرم در زمانى که یازده سال داشتم، یکى از خانه‏هاى خود را به‌طور رسمى به نام من کرد و یک زمین و نصف خانه‏اى را هم به نام برادرم و نصف دیگر آنرا به اسم مادرم نمود، بعد از وفات پدرم سایر ورثه ادعا کردند که خانه‏اى که پدرم به نام من ثبت کرده است، شرعاً ملک من نیست، آنان مدّعى هستند که پدرم براى جلوگیرى از مصادره خانه، آنرا به اسم من کرده است و در عین حال اعتراف مى‏کنند که املاکى که به اسم برادر و مادرم نموده، ملک آنان مى‏باشد، با توجه به اینکه پدرم وصیتى نکرده و شاهدى هم بر این مسأله وجود ندارد، حکم چیست؟

پاسخ :
آنچه که پدر از املاک خود در زمان حیاتش به بعضى از ورثه هبه کرده و تحویل او داده و براى ثبوت این موضوع، سند رسمى آن را نیز به نام وى نموده، شرعاً ملک اوست و سایر ورثه، حق مزاحمت او را ندارند مگر آنکه به طریق معتبرى ثابت کنند که پدرشان آن ملک را به او نبخشیده وثبت سند رسمى به نام او صورى بوده است.
منبع : رساله اجوبة الاستفتائات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای مدظله العالی